...Sonra korkuyorum, var olduğu fikrinden de korkuyorum, yok olduğu fikrinden de... Var ise yaptığım işlerden korkuyorum, yok ise yapılan işlerden korkuyorum.
Eğer bu dünyada yapılan işlerin bir sorgusu suali olmayacaksa, eğer insanların bir vicdani hassasiyetleri bulunmayacaksa, iyiler ve kötüler arasında, zenginler ve fakirler arasında, güzeller ve çirkinler arasında hangi adaletten söz edilebilir?!..
Tanrı, içimde bir sancı...
Önemli olan insanın korkacağı bir tanrı mı istediğiydi, yoksa sevip umut edeceği bir tanrı istediği mi? Allah ile kul arasında korku umuttan daha etkin bir his olmalıydı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder